مطالعه ی عددی مکانیزم های مؤثر در رفتار لرزه یی سازه ی زیرزمینی مدفون در خاک های ماسه یی سطرجدید سُست با پتانسیل روان گرایی

مشاهدات حاصل از زلزله های پیشین، مؤید اعمال خسارت به سازه های زیرزمینی واقع در خاک های با پتانسیل روان گرایی است؛ با وجود این، در پژوهش های پیشین توجه کم تری به مکانیزم ها و عوامل مؤثر در خسارت ها صورت گرفته است. در این پژوهش، پاسخ های لرزه یی سازه ی زیرزمینی سطحی واقع در خاک ماسه یی مستعد روان گرایی با استفاده از نرم افزار المان محدود ۳c o m ارزیابی می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد که توزیع غیریکنواخت اضافه ی فشار آب حفره یی در زیر سازه و تغییرشکل جانبی سازه به دلیل تغییرمکان جانبی خاک روان گرای پیرامون، از عوامل مؤثر و لازم در تغییر حجم خاک روان گرای فشرده شده به زیر سازه به عنوان مکانیزم متداول بلندشدگی سازه است. در شرایط زهکشی شده، تغییرشکل جانبی سازه تأثیر چشمگیری در میزان نشست آن داشته که با نیروی اینرسی سازه تحت تحریک لرزه یی مرتبط است. افزایش وزن سازه، تأثیرات مثبت یا منفی و افزایش تراکم تأثیر مثبت دربهبود رفتار لرزه یی سازه در شرایط مختلف خاک ماسه یی سُست دارند.